источка (св.)
Станав и ја подавам главата низ прозорецот: гледам во врвулицата што се источкува покрај возот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас ја фрлам урката сосе појасмо, се источкува вретеното и трчам, ги поткревам рацете како крилја и летам: лет, лет.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И последните бугарски војски се источкаа преку Витолишча и собраа со себе сѐ што најдоа; ограбија што можеа да носат; собраа стока што можеше да се тера и ја поминаа Црна за да дадат отпор некаде по дренската планина и Бабуна.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
