карван (м.)
Ниту еден од карваните со зајре, наменет за војската, цел не стигнуваше таму; уште од местото на тргнувањето бунтовниците ги преследува.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И карваните со сѐ побогати и пораскошни дарови, непрекинато ја искачуваат петринската планина и се спуштаа во благото преспанско поле...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нема белки пијаничиштата по карван сараите да му се другари?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ги раскрили двете врати од задниот дел на карванот и почна да го товари багажникот неисчистен откако го беше купил како половен: ногалките од школската табла, топот платно, летвите за распнување на парчињата платно во различни формати, рачна пила, чекан за ковање прави и клешта за вадење криви клинци, полни кантички со нови бои, врзоп четки во сите должини и дебелини, пачка шпахли, самоделска палета од шперплоча во облик на енормно зрно грав, шише со терпентин и шише со растрворувач, а на крајот и куп крпи за бришење на маслосани раце и по некој мрсул солза.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Голема бура беснеела во пустињата. Еден бедуин се одкинал од карванот и залутал, го изгубил патот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Од ергелето од двесте и педесет коњи, еден дел патуваа како мои карвани по Румелија и до Цариград, а друг број ги давав под закуп.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во стари години Влавот со сирење и кашкавал ја хранел Европа. Нашите карвани одеа до Белград, до Будапешт, до Букурешт и до Виена.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се врати в село по неколку дена, терајќи пред себе карван коњи, претоварени со сите оние работи, што можеа да се присоберат по џадињата во тој април.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Нејсе! Како што се ширеше мојата работа, така беа се почести моите патувања, во почетокот со карваните, а подоцна за тоа имав свои луѓе.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Освен со оружје, што била главна работа, неговите карвани натоварени со прехранбени, пред сѐ сточарски производи, оделе заедно со турските војски, со коморите.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Еднаш, по еден сушен Петровден, удриле со голи сабји на карван што се враќал со сребро од Кратово.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во тој бој загинал дедо му на Првославец и паднале жртви десетина од карванот, маскари и борци на тогашниот скопски бег Муследин.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ги подаваат, две по две, рацете, се заобиколуваат со нозете. ,Кротко терајте карванот", пеам, а жените се вртат, замавнуваат со колковите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој поослободено се вслуша во неговото збамборено раскажување за родниот Дубровник, и колку што тоа напредуваше, рибарот стануваше сѐ повеќе заинтересиран, небаре наскоро и самиот ќе отпатува таму со карванот на Марин Крусиќ.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Куршумли-ан беше некогашен само карван сарај и тој, како постар од доаѓањето на Турците, ги примаше дотогаш само карваните со занаетчиска и трговска стока, а бидејќи во негова близина се наоѓаа колари, амџии, самарџии и јажари, тука беше многу погодно да им се дадат разни услуги на патниците и да се изврши размена на изморените коњи.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Неколкупати ги помирисав листовите, божем ќе ја осетам аромата на времето, еден цел век на Маказар, исполнет со присуството на добродетелството на Никола Поцо, со неговите карвани коњи и камили, стадата овци, балите волна.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
На лединката немаше повеќе никој, но тој така занесено гледаше низ гранките, како да стоеја таму бескрајни карвани, што ги носеа сите богатства на светот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Два дена и две ноќи не можел да најде никаква следа од својот карван.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Зашто еве, и Евреиве ни ги полнат маалата. Со бродови и карвани од Дубровник, и тие, кутрите, божем бегајќи од Шпанија и Португалија одат за Солун, ама минувајќи низ Скопје, многумина и остануваат овде, кај нас. Што да правиме со нив?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Имаше големи, сини очи Марин Крусиќ, посини од езерската вода, меки чизми со реси, панталони набрани под колената и топла пелерина малку непотребна за овој дел од годината, и за ова поднебје, но сето тоа уште на прв поглед го издаваше неговото дубровничко потекло и работата со карваните што пренесуваа восок и волна за Леш и други градови во Албанија.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
