касапница (ж.)
Третиот брат држеше касапница во градот, касапницата на бегот, и затоа можеби на тремот од куќарката на овие Турци понекогаш гордо висеше, и по неколку дена, заклана јалова овца.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Многупати татко му го скаруваше за дека се забавал в град и не идел да му помага во работата; арно ама Силјан беше фатил еден лош пат, тики ич не го слушаше татка си и мајка си, што ти велат вај, бај да не се настрви пес на касапница, да после мачно е да се одучи.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Наликуваше на вработен во касапница чијшто работен ден бил исполнет со завидни деловни успеси.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Се делат во групи и одат на линија, на касапница.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Таа лежеше таму, и нешто во неа веруваше дека времето не е само бескрајно самоуништување, дека универзумот, сиот тој простор што се протега околу нас до точката непоимлива за нас, не е само една огромна касапница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тоа било голема касапница.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Митралезот е буцнат в земја со прелапнат реденик под капакот, а околу него само мртви. Касапница.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога ќе одеше во вторниците во градот, Сандри како по навик, меѓу многуте скопски касапници, ќе ја одбереше касапницата на Илми за да намине кај него, а тој ќе се растрчаше да му даде триножник, нарачувајќи му на чиракот да донесе од чаршискиот кафеџија две густи, засладени кафиња.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
- Токму ни требаше. Се изморивме, ама добра касапница направивме.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
-А, бре, куче се откачува од касапница?
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ставаше во голема каца зелка, зелка што алтан не ѝ беше рамен, а во земјени ќупчиња и разни туршии и речели, направени со тикви, шира, дуњи и мушмули, а од свинското што не смееше да се продава по касапниците, зашто и касапите беа само Турци, Тодора нареди да се направат пастрма и суџуци, та кога скришум ги направија со неговите три жени, скришум и ги пренесоа есента со товарни добичиња од селото в град.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Гледаш: рака овде, нога онде, црева, оголени коски. Касапница.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ех, мили деца! Ви велам, што беше тоа една касапница- ...
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Таму како се колеше, пилиња мои! Касапница, касапница!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
