катран (м.)
Ќе го варат, варат чајот, сѐ дури да дојде густ како катран.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не сакам утре да ја обележуваат вратата со катран и да го викаат детето копиле ...
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Гледајќи го својот земски бог погледни малку во бедотијата своја ништожен поданик, нималку вреден жеден за внимание, беспомошен слуга Коленичиш пред тој изрод и крвник во твојата внатрешност сѐ е пусто обезличен дух на обичен смртник со мирис на катран и горчливо чуство
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Горе на врвот веќе ја имаше ставено оската на која требаше да се клати камбаната и ја имаше испомачкано со катран.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
По нешто поправија и во дупчињата тесни катран намачкаа они.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Тоа беше волшебничка кугла, таа чаша што раѓа во себе разденување и примрак па после како сунѓер ја впива ноќта и ја дави месечината в катран. Тоа беше огледало.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кучињата веќе ги мачкаат со катран.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Големата болест тешко наоѓа прелез само во луѓето што јадат лук, вели, и во куќи намачкани со катран.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Веќе никој не го споменува катранот и лукот, варта и тревјето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе донесе Доксим Тренчески катран и ние ќе ги измачкаме вратите, добиците а кога ќе видиме дека катранот не помага, почнуваме да се варосуваме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па така се појавија и првите преградни ѕидови од летви и црна катранска хартија или од ребрести долги ролни картон.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Катран и чакал се тркала и во нас. 51.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Обратно „Е“ на изгазениот и извалкан снег што се смешал и со катранот под праговите од насипот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Пепел од биволски копита помешан со шеќер и вар, струготини со катран, чад од лути пиперки...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Само лукот и катранот ќе помогнат, вели, ако не е повела божја.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А дали се пеело со бигор, со катран во срцето, ама ете - не смееш да плачеш...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дури и разговор поведе со него за родот на афионот таа година, за цената на катранот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Разлутен еднаш ја донесол назад кај нејзините во чергата и заповедал да ја истрижат; нејзината коса ја фрлиле во вирот, а потоа и неа, и Шава, ја фрлиле во вирот, намачкана со смола и со катран и запалена.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Бев многу депресивен, би можело да се рече очаен, ушто повеќе, се чувствував како да сум заглибен во дупка со катран.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Зар вака ќе стојам, си мислам, посадена во катран?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
