кукурика (несв.)
Некое куче нѐ подлавнува, петлите кукурикаат по плотовите, сѐ околу нас пее. „Околу Ѓурѓовден, велеше мајка, секое дрво знае да пее и секое дрво да се радува.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Воените аташеа, пак, знаеја дека има непријателски настроени петлиња кои не кукурикаат баш тогаш кога што треба.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Како кукурикаат петлињата без перчиња?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
XV Зимата го измени вообичаениот тек на времето: не се знаеше ни како се разденува, ни кога се стемнува; стануваа луѓето наутро изнаспани, излегуваа од куќите, шетаа по чардаците, кашлаа, се миеја шетаа по дворовите, влегуваа во плевните и земаа сено за ајваните, шетаа по сокаците и улиците, гледаа нагоре кон небото но никако да се раздени; зората никако да пукне, виделина да се запокаже; петлите кукурикаа, ја најавуваа зората, но попусто: или тие грешеа или таа доцнеше.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Веќе нема петлиња кои рано кукурикаат.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ако е најблиску до тосканското небо, како кукурикаат петлињата во Сиена? Перчињата секогаш ли им се црвени?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
- Доброутро - буди, вика, третпат петел кукурика.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
