лошотија (ж.)
Но видовме дека сме горко излагани во нашите надежи и дека наместо арнотии ние видовме само лошотии.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Не е моја работа да барам дали некој зол демон на Бугарија ни ги има направено сите лошотии бугарски нам на Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Дека многу те милувам, синко Силјане, та затоа ти ја прикажувам оваа приказничка, да се свестиш и да се оставиш од тие лоши другари што те учат на лошо оти може Господ да те стори со секакви лошотии.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Туку шуќур си велам денеска што е недела Па поповите имаат венчавки и крштевки И немаат време за визитации на коали и други сонувачи На сон поп ако ти дојде ќе ти напраи триста лошотии На сон владика или поп и за ѓаволи се веруваат А богами не се чуло дека и на јаве ги есапат за ангели Така барем велат дојденците од Македонија кои своите попови Повеќе се среќаваат по судови одошто по црквите За да расчистат како може тоа што народот го изградил Да не биде народно ами попово И како може некој да биде овчар ако нема стадо И многу имотно-правни а не духовни работи Расчистуваат македонските попови по австралиските судови
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Така не ги викаа ни Грците, зашто последниве не видоа големи лошотии од Србите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие лошотии ги надминуваат сите очекувања.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во тоа време децата од преку-преку-дедови ни биле многу лоши; не ги слушале таткови си и мајки си, а пак татковите и мајките ич не ги повелале, триста лошотии правеле.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
А јас знам ова: човек на човека може да му стори лошотија за ништо, ама за добрина, треба да има некој есап.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Во првичното значење во турскиот јазик поимот kudo го забележа како проводаџија, посредување при женидба, но и како никаквец, озборувач, додека во другите балкански јазици значењето се пренесуваше со различни нијанси на дејство на пренесување на лошотии од кодошот за друг човек, најчесто за материјална корист.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Не, туку страв во главата на Дипигус, вкрстени слики од предубедувања и стрипови, или едноставно рефлекс врежан со мастило како еден енграм- тетоваж?!) Дипигус се задушува и ја исплукува рибината глава, по што и Пајо Ентропија и Даркер и останатите девет лошотии на масата почнуваат да се кикотат и да ги плукаат несварените залаци.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Кога помина лошотијата, кога Бандо и жена му се посмирија, по неколку ноќи преспани кај пријатели, се вратија во куќата и започнаа да ја поправаат, Бандо ги извади камењата од езерото и одново почна да го ѕида ѕидот од куќата на истото место каде што и си бил.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Е сега слушај! Барем од една лошотија да се куртулиш.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Отклучување на заклученото, на катанец железен, со чекан и длето од решетки скршен, лошотија бедна, врз глава живот срушен.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Додека господарот зборува, другите тројца лошотии молчат и недоверливо гледаат во подготвениот материјал на Сенка: некакви слајдови, скици, мапи, големи плакати на кои се нацртани нивните непријатели, книгата „Анатомија на Мозокот”...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Додека Костадинка, Коца, растеше во нејзиниот мев, брчкајќи се во нејзината лошотија, која се дуеше како Тодора со оки да голта воздух, ибн Бајко се прчеше: ете, ѝ го најде лекот. Но, пак се прелажа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
РАЈНА: Што беше таа лошотија во тебе?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
И така осамна убав летен ден со сите свои убавини и лошотии, во кој витоливци извадија сноп.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На крајот, сиот поим за добрина и лошотија ќе биде покриен со само шест зборови - всушност, со еден збор.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Оваа кожа е истовремено удобна и агресивна како и хипостазата на руската свест: традиционален занес и мазохизам, русофилско непријателство и лошотија, едното и другото спротиставувајќи се меѓусебно без причина.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
