мастика (ж.)
Седна со нив, и кога келнерите со тешка мака ги истераа на улица, го оставија зелениот во некој влажен двор и ја одвлекоа блондината во малото сопче на браќата влечејќи го со себе и мирисот на лутата мастика.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Бесрамно и повремено правејќи балони со мастиката која крајно некултурно ја џвакаше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Мастиката му се излева од раката, пепелта од цигарата паѓа на сите страни а од устата му излетуваат колку зборови уште повеќе плунки.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Колкупати сум плачела од бес кога ќе се вратам од школо и кога ќе видам дека во мое отсуство ми зел гумичка, или ми украл некоја скриена мастика.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
И тоа на почетокот со дикат, да не си ги искрши забите пред да се разџвака мастиката.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
- Скокна младиот артист, а мастиката му се одлеа од чашката додека цигарата ја изгасна не во пепелницата туку во пјатото со варените јајца исечкани на тркалца и посолени со црн бибер во капка зејтин.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
На Фејсбук страната некој ми закачил фотографија – јас и пријателот од возот прегрнати ја допиваме мастиката.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Во кафеаната спомна дека се варени и дека „откако ќе им додаде малку кромид и лимон ќе послужат како добра поткрепа за розето или мастиката. За жал пиво не држеле“.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Татко и Камилски, во ритам на балкански џентлмени, на кои им се добро познати обичаите на ритерството на маса, ги допиваа чашките ракија и мастика без да си дотураат додека не ги испијат до дно и со мезето се служеа со усул.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Чауле зеде нова чаша со мастика и налеа во неа од водата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Девојката ја донесе мастиката за која бев помислил дека е порачана.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Еднаш, божем посегајќи по Орбит мастики, украдов кондом од трафиката, го навлеков на показалецот, и потоа прстот го бутав во презреано јапонско јаболко, замислувајќи какво е чувството да влезеш во нешто толку мирисно, слузаво и меко како што велат дека е во жена.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
За мастиката, се посоветува претходно со братот медицинар.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Но тие поминуваат покрај привлечно уредени излози, па подзастануваат да ѕирнат, среќаваат кученца, па не можат лесно да ги одминат, си купуваат мастики, семки... Со еден збор, се влечкаат.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Пуштете сега и вие еден коњ да спие кај вас.“ „Будала некој, тој ваш отец“, со кикот рече девојката и пребрзо за нивното разбирање симна сѐ од себе и се прозевна. „Ајде кажете каде ќе се легнува?“ По подот лазеа чудни мириси на мастика, на лук и на женска топлина.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Нешто подоцна тој ја замоли Петра да му донесе уште една мастика со „некоја маслинка“ за мезе и им се радуваше на неколкуте чаши вино што ќе ги испие со реш печена кременадла каква што ќе ја порача.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Има биртии со убава мастика, се сеќаваш оти само тоа пиев, имам и другари песнопојци, шегаџии, зулумџии.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Откако Татко му насипа на Камилски ракија во чашката, а себеси мастика, рече: Така требаше и да биде!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сега седи мирно, пиј кафе или мастика и слушај ја наредбата...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во Москва мастика за џвакање беше луксуз, а во Будимпешта фармерки РИФЛЕ ем луксуз, ем капиталистички заговор.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
