навалица (ж.)
И де ќе се појави во навалицата, де ќе ја снема во витлите, во дувалата и пак да ја исфрла на суво.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гргори устинката и ти отпушта навалица зборови.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Најпосле навалицата ги протуркува низ вратата, раката на мајка ѝ го пушта нејзиното раче оти треба да се отклони малце и ене ја купува еден заграб свеќи и успева да се добере до нив.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Под навалицата од најекстремни левичари и десничари разумот се повлече.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
11 НАВАЛИЦАТА што трчаше зад камионите го турна и така остана до првото птичјо пеење.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Влегуваат ко без душа во навалицата, во мешаницата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ја осети навалицата на земјата - сѐ до под стапалата, и надоаѓањето на елементите - не веќе преку неговата крв.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во лавиринтите на Министерството без прозорци клима-уредите одржуваа нормална температура, но надвор тротоарите ги печеа табаните, а смрдеата во подземната железница во време на најголемата навалица беше ужасна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А ти, другар Ѓурчин потоа мисли му ја каде ќе ја сместиш таа навалица и каква работа ќе ѝ понудиш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И колку поблиску е колоната, толку поголема е турмата што во навалица надотекува кон џадето од бараките и коњушниците.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Жената подигна очи и, покажувајќи со рака, се огласи тивко: - Паметам, како да беше денес, навалица од луѓе и стока се спушташе прудолу.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се избистрија и чешмите во селото и луѓето сјурнаа навалица да пијат колку можат и не можат - да се наситат; започнаа фурните по дворовите да чадат, да печат луѓето леб, да јадат, да го заполтат гладот: ги јадеа уште жешки лебовите, уште неостинати; собираа зеленчуци и плодови останати по тињата, ги миеја и ги групкаа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Навалицата застанува. Камионите се губат зад последниот свиок.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Крај џадето, од обете страни, навалицата станува сѐ поголема, сѐ поцрна.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Центарот е, мислам, отворен неодамна, постои огромно интересирање и навалица од посетители”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Понесен од навалицата и тој се оддалечува како да нема ништо општо со оваа изложба.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Навалица е и продавачката нема да забележи.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
