над (предл.)
По неколкупати луѓето ги креваат мотиките над главите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од секаде јата пилишта се креваат над нас и, онака, оддалеку нѐ гледаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Куршумот зацвили над неговата глава.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Упорно се бдееше над моите последни чекори.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Само чувствуваше како ја лулее нешто и носи над и вон сѐ што би можело да се опфати во било каква мисловна рамка.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Развевај црвено знаме и легенди борбени плети, веј се над нашите глави, слободата нека ни свети.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
НАШЕТО ЗНАМЕ Развевај црвено знаме и легенди борбени плети, веј се над нашите глави - слободата нека ни свети.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Ги снема веќе и мушичките и двокрилците што летаа дотогаш над нив. Само бунарот сега можеше да ни ја изгаси жедта.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Можам ли да речам, како оној голем филозоф, дека ѕвезденото небо над мене и моралниот закон во мене, се нештата кои ме определуваат?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Како може, слушав како мрморат за мене, да седи цел ден и цела ноќ над машина!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Над бујните жита се носеше тенко детско гласче.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тоа е и време на неопходна трансмутација на илузијата на поезијата во апсолутен владетел над сѐ.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Сенка темна се надви над розов бакнеж во свила стегнат.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Ако ги земеме новините од времето на публикувањето на февруарските реформи до и по објавувањето на востанието во Битолско на 20 јули9 и ги прегледаме во нив телеграмите од Стамбул, тогаш ќе видиме оти Портата10 постојано им претставува на рускиот и на австро-унгарскиот амбасадор списоци од битките на турскиот аскер со четите, списоци од најдено оружје при претресите кај населението, списоци од убиства извршени од четите над мирното население.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сенката од јаболкницата во дворот играше по ѕидот над главата на сестра ми.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Што има? - се бесиме над него.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Некаде над мене, над куќата, прилично далеку, синевината некако се згуснува во една точка. Сѐ повеќе и повеќе.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Печатите на светлоста минаа над него и се оддалечија. Со чекорите.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ги отвори очите за да види и виде над себе војник со нејасно лице.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
В тишината балансира зелен водоскок тажно извишен и кроток стои тој Децата ги ронат гнездата на звуците па е така безнадежно сам Ослони се одмори се невина на рамената на ветерот не ведни се крени се за еден поглед мал над оваа премногу нерамна висока разбранета ливада на куќите Тогај накваси го грлото на нивните црвени треви тие ја помнат земјата што те роди
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
