недолжен (прид.)
Вознемируваш недолжни птици.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ако си малку од малку среќлија, ќе се сликаш со некоја Викуња и на сликата нема да личиш на суров ловџија што си го истура бесот врз недолжни животинчиња.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Освен тоа, недолжников не можел да запали борина со учкурот на гаќите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сѐ треба да се каже објективно и непристрасно: Србите се недолжни жртви на „новиот светски поредок“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Со какви грижи се соочуваат несреќниците задолжени да им создаваат потешкотии и грижи на недолжните луѓе кои тргнале да откријат или да наѕрат барем од далеку во некој малечок дел од своето минатото?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Да вмешаат недолжни, да ги принесат пред гнасните шепи на злото, жртвеникот на злото – рече старецот. – Опседнатоста е како зависта, но и повеќе од тоа.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
И кога Борис Калпак се обиде да се урне со сиот бес што го собирал во грлото, во крвта, во срцето, на предолгиот пат од Кукулино до оваа куќа во која се загнезди нашата коба, во која таа коба стана несреќа на недолжни луѓе, навистина кога Борис Калпак ги крена рацете кон очите на бегот, во истиот миг кога старчето водено од претчувство се склопчи во огништето, еден од слугите ја подаде раката продолжена со црна кубура.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Да извршите саботажа, која може да ја предизвика смртта на стотици недолжни луѓе?“ „Да.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Коматот стаса со печењето дури по два часа, а кафето им помогна колку да се отрезнат и да знаат што јадат, пред да почнат да ја навредуваат недолжната домаќинка.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Митското искуство или, подобро, трајното чувство на скриеност во него, претпоставуваат еден наивен, недолжен однос кон светот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тие, кои се потполно нејасни? Можеби демонски, можеби недолжни.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Има тука некоја наивност, и незграпност која, на крајот, преминува во една погубна антрополошка формула: „недолжно страдање“. И што имаме со тоа страдање?
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
