низ (предл.)
Сѐ ми врви низ главата, ништо не ми застанува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Вртам низ Скопје и се поучувам со луѓето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе го кусам и јас патот и удирам прекутрупа, сечам низ паркот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Успеал да се пробие низ сите обрачи и дојде да ме види.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се упатија во југозападен правец, низ мочуриштето, и поминаа покрај фармите.
„Малиот дожд“
од Томас Пинчон
Низ нишан ќе ѕирнеш - смрт ѕиркаш.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ќератајата низ дуљбија мора да видел дека тука имам мажи во години.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Може да се скока и низ времето Ама тоа е сосема поинакво скокање Од скокањето низ меридијаните И за тоа си треба башка седнување и башка сонување Навистина понекогаш доаѓа до испреплетување На скокањето низ просторот и времето
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Се менува пејзажот, во далечината низ црвеникавите бои на лисјето на палмите проигрува залезот на сонцето.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сал почувствува дека низ брадата му се стркалаа четири капки сок од капини
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Не можеше да ја преболи границата која минуваше низ семејното стебло.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тивко ветре завеваше, свирејќи низ голите гранки... откинувајќи ситни праменчиња мов од стеблата на буките...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Јас се качив на мотор и веднаш си летнав низ Прилепска чаршија, со моторот шетнав.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Слепило, заслепува... алова, алова течност низ кружни токови...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Сплетки на љубов, чувства и омраза низ меридијаните на мисловниот распон.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Мајка ми се движеше како видра, леташе низ улицата, барајќи го бројот. Читаше на домофоните.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Сведочењето во врска со ова зло, запишал монахот, кое долго трае и непречено поминува низ тесните сокаци на времето, има за цел не само да го загатне туку и да ни го предочи приближувањето на злото што многу потсетува на темен облак кој може да биде и предвесник на бура што може неочекувано насекаде да се случи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој не можел да излезе. Да не искочил низ прозорците? Не, и тие беа затворени.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Со денови се носеа низ ресенските дуќани, куќи и фурни вакви и слични муабети.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сум видел како од убав автомобил, низ отворен прозорец се подава женска рака богато украсена со гривни и прстења и како од неа на коловозот паѓа кора од банана!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
