нормала (ж.)
Почна да станува навистина горд на своето тело и да се надева повремено дека и неговото лице исто така се враќа кон нормалата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Животот на Рада по многубројните доживеани премрежија почна да се враќа во некоја нормала.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Беше пладне кога стигнав во Картагина. Животот бавно се враќаше кон нормалата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Мислеше дека од тоа можеби, колку-толку ќе се врати во нормала.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Како што спласнува музиката, луѓето на платформите почнуваат да скокаат горе-долу засилувајќи го својот ритам така што тоа звучи многу слично на она што трештеше од звучниците цела ноќ. И луѓето долу пак играат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
