ноќеска (прил.)
„Ноќеска ли?“ праша. „Ноќеска ли пукаа во него?“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тргна полека надолу мислејќи само на работата што требаше да се стори ноќеска и така речиси и не сети кога сурнал в река.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Децата патем нагоре разбраа што се случило ноќеска.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Гледајте на ова место дури не прошетал оган нив него Ноќеска ја видов неа тука во птица престорена И на прозорец ми тропна.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ноќеска повторно го сонував оној сон, но наместо она физичко чувство на ужас што го доживеав првиот пат, а какво што никогаш несум доживеала на јаве, овој пат имав некакво интензивно, мачно, скоро сладострасно чувство на ученик кој е фатен дека не ја научил лекцијата за која јасно му било речено дека мора да ја совлада ако држи до својата иднина.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Со одвратност од себе сонот го оттурна она, мислите црни ги гони; но пак ја обградија мачните слики од сонот ноќеска што ѝ се сони. Штом шушнува нешто - смуртеното чело го крева сигурно синот ѝ ќе е!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Заборавиле што е страв, а кога им дојде ноќеска тие му се подадоа да ги зграпчи за гуша, немајќи ништо, со што би му се спротивставиле, така што оној немаше повеќе ни со што да докрепи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сѐ уште се обидуваше да не гледа многу црно на работите, сѐ уште очекуваше ноќеска небото да се доистресе, да се истури по земјата, правејќи простирка подебела од половина метар.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Амајлијата ми беше ноќеска околу шијава а сега ми ја нема.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Што велите вие? Ќе можеме утре да подразбереме нешто од некого? Или да тргаме уште ноќеска?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Не ќе помине недела, и ќе пушти некого во Прибилци да остави книже кај чешмата. „И ноќеска бев кај вас и можев сите да ве исколам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И ноќеска ќе стоиме потпрени на прозорецот, резимирајќи го поминатиот ден: Станавме се измивме јадевме ѓеврек штракавме по тастатура некој ни се јави правевме ручек прошетавме на сонце гледавме вести читавме остана уште камионот, за сѐ да се заокружи.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Ако не го најдеме ноќеска, ќе смрзне, сѐ може да му се случи.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Германецот убиен ноќеска крај бензиските складишта ја отвара устата и ја пее својата Лили Марлен.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
2. Зборот ми е уморен од несоница
Поседи уште малку
уште неколку мига
Овде е сѐ толку будно
ни лудило да не ти недостига
поседи уште малку
времето барем во среќата спие
– јас никаде
Во тагата ми ѕирка преплашено дете
поседи уште малку
моќна е близината -
разделени како сонот од лагата
кажи ми што виде ноќеска...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Што беше тоа ноќеска, си велам, дали беше сон или друга вистина?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Толе таа ноќ спиеше со Ќосото баш кај тетка му на овега во Полчишта и нареди никој да не го беспокои ноќеска, па макар јузбашијата со сиот аскер да го сардиса: — Утре на видело ќе се расправам, кој сака нека иде! — беше последната негова наредба пред спиење.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите треба да се припазиме, вели Максим. И за ноќеска и за понатаму, додава.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кој ми тежеше мене ноќеска, вели, кој ме наседна ноќеска мене?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дали ова ноќеска, ќе му е последно?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
