нужник (м.)
Нѐ истерува од нужникот, ни тропа на главата, по плеќите, нѐ удира кај ќе нѐ завтаса.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И луѓето почнаа да молат за в нужник.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни отвори еден војник и нѐ води кон нужниците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Војникот само нѐ поттурнува и вика: — Мјафт, мјафт, мшеле гојн!11 Во нужникот нѐ среќава жена: уште само очите и коските се на неа, нема сенка за повеќе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Никогаш не сум можел да живеам во колектив (тоа ја објаснува и потребата овде да не кажам речиси ништо и за моето семејство); дури имам отпор и кон јавните нужници, автобусите и возовите; ми се гади од помислата дека седам на столче или WC шолја на која седеле илјадници пред мене, макар таа да биде и целосно дезинфицирана и стерилизирана.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Треба убаво да се изнавардиш па да појдеш в нужник или некаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имав едно поткршено моливче и секогаш оставав пораки по ѕидовите од нужникот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Станав и со трчање отидов в нужник да повратам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја најдовме обесена во еден од полските нужници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се заклучиле по тројца, по четворица в нужник и никој не може да влезе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И војникот ја турка вратата од нужникот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе го отворам нужникот и ќе ги блиснам. Не се принесува од смрдење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ќе си ја заниша главата, наполу луто, наполу лукаво и ќе ти одреди местенцето до нужникот...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
— Јас со конец и камен го мерив нужникон колку е длабок.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Националното е еден вид политички камен кој на сила му се става околу вратот на човекот расположен да лета; со него се задржува човекот да остане во своето село, до својот нужник, да не отиде во светот, да не види дека постојат многу и различни светови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Големиот нужник во паркот покрај кој мора да се мине смрдеше како што секогаш си смрдел, а тука беше и јавната чешма со скршената славина и баричка околу неа.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се стаписуваат од таквите слики на стутулени мочковци и серковци И не можат да се изначудат како тоа може да се случи и во Пентагон Во кој како што е познато има двојно повеќе нужници Бидејќи кога го граделе законот барал одвоени нужници за црнци и за белци Ама не била работата во нужниците туку во бешиките и дебелите црева При што не се исклучува однапред и можноста од некаква субверзија Оти баш кога пентагонци користеле по еден од двата нужника Еден хакер од Лондон им беше влегол во компјутерскиот систем Сакал човекот да си ја провери опседнатоста со вонземјаните
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Стварноста ја сочинуваа застојани градови во распаѓање, низ кои потхранети луѓе шлапкаа во чевли што пропуштаат, живееја во закрпени куќи од деветнаесетиот век кои постојано смрдеа на зелка и на нужник.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој ја памети Струмица кога гратчето се сведуваше на општинската зграда во центарот и двокатното полуруинирано хотелче, со стрмни скали однадвор, со заедничка чешма со студена вода покрај нужникот со дрвена врата што тешко се затвораше.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Вечераа луѓето, а потоа цела ноќ ја поминале во нужниците, во ендеците покрај џадето и зад бараките.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
