овој (зам.)
Славата и парите не го променија овој мечешки обраснат во коса човек.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Би сакал, добри мои, да го завршам овој разговор со мојата песна “Нашето знаме“
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Таа не ќе може да ме најде во овој планински уџум.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Не можев да поверувам дека татко ѝ толку брзо се решил на овој чекор.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Цел живот сум трчал низ полето и селото, чувај го, барај го овој, барај го оној и - ништо!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Во неа живееја жандармите што патролираа и го држеа овој крај ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Хм, чудно ... (овој сигурно не е од високото општество).
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Но наоколу беше пусто, се простираше мирна летна ноќ и никој не го виде овој осамотен ноќен посетител на сламената колиба.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Во овој миг не можам да се чувствувам поинаку, освен превосхитена од Вашето внимание!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Планетите и ѕвездите се совпаднале во овој филм.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Време е очајот да се измоча и одземената слобода да се грабне време е во ова невреме мачно месијата мајка да ни расплаче Да можат и сонцето би го згаснале просветлени демони во мрак да можат сите би не убиле време е да им застанеме на пат Парталави души нечистотија шират со омраза нѐ распарчија до коска време е за сурова војна со овој болен и импотентен свет
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Овој доктор Миха не излегуваше повеќе од својот кабинет - ни по театарските бифиња ни по писателските или новинарските клубови ни по маалските кафулиња, па дури престана кога доаѓаше на работа на едно место да си зема четврт бурек а во друга бурекџилница уште четвртинка со чашка јогурт.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Овој гледа некое време и го слушам, вели: - Селото гори, баба се чешла! – вели првиот и додава, му се обраќа на својот противник: - Што велиш, да ги спастриме прво нив па после јас и ти да си го видиме алот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ако се случеше на пример да го прашаш кого го чека во овој ходник тој можеше да одговори дека може да го чека кого сака и дека тоа е негов личен проблем.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Кога нѐ исфрли судбината на овој брег, ни нарача оти големиот час ќе пристигне!“, вели тој, богами, како Каламатија да држи говор кога ќе го избереа за народен пратеник.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Заборавен вишнеам на овој црн каменест пристан со крепкост за да ја хранам неизвесноста врз мене на мојата кора пластје напластиле заплашувањата но секојпат суров бев кон слабото.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Па однеси ме па однеси ме велам ти детство однеси ме ти песно старост вечна и незаборавна ти најголема илузијо без метафора прозору неспретно отворен грубо длабок за сите бои на вечноста Однеси ме низ овој дожд ти врвицо за да ме вратиш блага во овој пристан мал во ова нежно седло на сонот
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
А израсна овде. Го познаваше овој предел уште кога на тоа место имаше ниви со пченка и компири и го гледаше овој предел како се развива.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Зар за овој свет Мајкин повод, за една нејзина книга од библиотеката која постојано носеше опасни книги, да го рече за прв пат своето „не”?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
