одѕива (несв.)
Се одѕива шумата од козјо мекање и од човечки гласови.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Што мирише овако, прашува Јоле, печени пиперки, велам јас, не мирише овако паприка, вели Јоле, може е клечитурај, велам, или може некој се преобува, од кое кафе да сварам, вели Велика, од најцрното, ѝ се одѕивам, камо да е така, ми враќа таа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Господе, си мислам овој дол е сигурно проколнат да се одѕива само со гласови од мртви луѓе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пак никој одникаде не ми се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Само ударите по стеблата одѕиваа низ планината. ...
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Стрвоста и поривите ќе ни ги припитомат
и превоспитаат: на туѓи имиња
ќе се одѕиваме како на свои.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ова време само лиоти шетаат, вели, ова време никој на име не ти се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По нозете ми се качуваат мрави, полето ѕуни и ми се одѕива во ушите. 35
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И јас го изведувам телето, а кравата рика по него, пуста мајка, мачки да ја јадат! Рика, дали рика од пондилата кравата, а телето ѝ се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но и после, и кога беше совладан од тешкиот сон, таа црвојадина продолжуваше да го глода и да ги населува неговите соништа, терајќи го и таму, и во соништата, да продолжува да се ежи и да се преметнува, да стенка и со некакво чудно завивање да им се одѕива на сите оние расплакани и закискани од ветерот лелеци на дивината надвор.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И сите викаат, вели, а гласот им се одѕива во нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога се стемни, дождот запре, но пукотите продолжија: одѕиваа тапо како удирање во бутин.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
- Устата да ти се позлати, сестро, - кажи, стопи ми ја грутката во градиве... - се одѕва молежливо мајката и ја стави на градите раката украсена со скапоцени прстени.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ме вргат болки кај мевот и се одѕиваат назад, кај крстот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А таму, некаде, топовите само маваат, бувтаат. Ги слушаме како дондека. И земјата се цепи и се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ами оти не се одѕиваш, ми вели гласот однадвор.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кој ме проколна толку тешко, господе, прашува, ама господ не ѝ се одѕива, не зборува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ништо нема, никој не се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Никој не се одѕива. А нема ни светлина во куќата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ама, патем, само едно исто ми се одѕива во ушите: „ние пак ќе те побараме, ние пак ќе те викнеме“ .
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
