оптимизам (м.)
Претпладневната ракија како топол бран чинеше да го чувствува целосниот посед на телото, да си го зајакнува оптимизмот, илузиите, додека вечерната ракија ја пиеше за своја душа, таа му ја зајакнуваше носталгијата за старите времиња, за животот со семејството крај Езерото, за годините на младоста минати во Цариград.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Можеби тоа беше давање одушка од макотрпната работа, можеби беше терање инает во војните, со реквизициите, со даночниците и чифликсајбиите, но жителите на Потковицата, со вкоренет оптимизам на луѓе прикрепени за земјата, односно со докрај изјаснета свест дека таа, мајчичката земја, раѓајќи одново и одново го обновува својот и нивниот живот, односно дека освен неа и нив ништо друго и никој друг не е вечен, на сѐ во врска со жетвата му дава одреден празничен призвук.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Исчистени, одбрани парчиња лето ставаме во туршија, витамински додаток во зимската чинија подгреан оптимизам.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
На лицето имаше наместен израз на тивок оптимизам што беше пожелно да се носи пред телекранот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Дали кон се во животот гледате со реален оптимизам?
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Беше смирен човек, не паѓаше лесно во стапиците на вознесот, на оптимизмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Минувавме крај претседателската палата, по авенијата која пред една година, додека владееше стариот Бургиба, беше блокирана поради утринските прошетки на стариот владетел, кој требаше да влее оптимизам и надеж на нацијата!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Нивните написи, по период од една и пол година, за првпат биле проткаени со оптимизмот дека воениот удар од 27 март 1941 година во Кралството Југославија ќе претставува пресвртница во војната, потенцирајќи дека југословенската војска, по формирањето на новата југословенска влада на генералот Душан Симовиќ, ќе може да му се спротивстави на можниот германски напад.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Неговиот оптимизам во однос на таа можност на стари денови беше прилично уништен.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тука се осамува, се оддалечува од обесхрабрувачките потсмеви и масовните стеги, обилно ги враќа изгубените атоми оптимизам.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Идеалите на оптимизмот кои најсилно ферментираат во младоста, во кревката душа која верува во сите можни апсолути, кои ги пластев учејќи ја и читајќи ја француската книжевност и филозофија низ нејзините доминантни преставници, кои во мене ја извишуваа моралистичката крива, картезијанската логика, откако го открив Сјоран започнав да се сомневам во нив.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Затоа љубете, љубовта искажете ја преку сетилата, создавајте и креирајте љубов, обземени од животната страст покажете дека се радувате на секој здив што го вдишувате и издишувате без наивен оптимизам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Неговата самоувереност, неговата апсолутна компетенција, неговиот неодолив оптимизам го правеа неранлив наспроти најтешките напади на најтешките глупости...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Се надеваше дека најсетне се нашол на вистинскиот пат и таквата размисла го исполни со оптимизам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
ТЕМИ ШТО ГИ ДЕФИНИРААТ КУЛТУРИТЕ 38 ТЕМА култура контракултура ЕМОЦИОНАЛЕН СТАВ Заснована на страв Заоснована на Научнички оптимизам Бавен-ригиден или импулсивен Анимиран, сјаен, Сериозно-возвишен, работник среќен разигран, Арогантен или фалбаџиски самоуверен, отворен, Тврд-опасен или млак-субмисивен пријателски-сочувствителен
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Од едната и од другата страна на небесниот хоризонт се протега оптимизмот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Со доверлива искреност не го задржуваше својот оптимизам верувајќи дека конечно настапуваат среќни денови за народот на Палестина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Меѓу другото, Спиноза го отфрла оптимизмот на Декарт спрема моќта за овладување со телото; на телото му доделува сопствен динамизам, односно стремеж кон зачувување на сопствената егзистенција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се разликува од претходните, обилува со оптимизам: - Нашите родители ни раскажуваат дека Берово некогаш било град на зеленило - имало дрвореди од липи и див костен, зелени површини и убави цветни градини.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Сепак, мојот оптимизам е недоволен за верба во исто толку брзата ликвидација на дефицитот од хартија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
