отелотворен (прид.)
Во миг исчезна од фреската и се стори покрај мене, отелотворен во својата човечка лика, со сета висина и ширина, со мијачки бечви и со мијачка наметка; ме гледаше кротко, милосливо.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Еден застрашувачки аспект на човечкото мислење е уверувањето - отелотворено во религијата - дека универзумот има некакво си трансцендентно значење.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Идејата како во Албанија, со револуционерен јуриш, да се искорени троверството од сопствениот народ, со забрана на Бог, со забрана на небото за душите, со сите можни облици на душевна тортура, продолжува да биде отелотворена во последниот атеистички музеј на светот, повеќе години откако Советите и неколку други сателитски земји ја увидоа грешката.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
