пача (ж.)
Кога дојде до димензииите на осреден цепелин пукна прскајќи го брдото кај Крањ со смрдлива жолта материја налик на пача.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Не дај боже Јоже да се врати љута е Јованка скупо ќе му плати со пензија мала ја остави сама да трпи за леб и посебна салама Таман се посрав, седнав на пача ми текна на вториот Тито од Псача ги мразев и двата, се сетив сетне го пуштив на цеде Тито Пуенте
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
И главната улица има вакви гостилници и по сè личи дека пачата е солунски специјалитет, зашто, велат, не се приготвува во други градови.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Солун мириса на пача, на шкембе чорби.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Што си толку против свињи?! А месото? А мавцата? А џимиринките? А пачата?“ набројуваше Жарко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Солунчани јадат и сркаат пача и дење и ноќе со голем апетит.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Од нозете ќе правите ли пача? - Не. - А од ушите? - Не.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
