плесне (св.)
Морам да признаам дека одвај се воздржав да не му плеснам една чаша в лице.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ми ја плесна во фаца љубовта што ја немаше никогаш за мене.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
Ако среде чепкање во носот ги полази некоја зелена или златокрила мува веднаш ќе се обидат да ја плеснат по газ со обете раце како да го упатуваат својот единечен аплауз баш кога не му е време.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Речиси една недела сум лежела плесната ко скот во возот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога еден поасолен нов сонувач Од Чешка ли од Полска ли ќе да беше Апла им плесна в лице Дека од старите соништа со петокраки Полоши се само новите противсоништа
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Сум плеснала колку што сум долга и широка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И само што првите двајца стапнаа врз мостот, штицата попушти, плесна силно во водата и тие се спружија во реката со целата својата должина.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Тој плесна двапати со рацете и му даде некаков ишарет на слугата кој веднаш се појави.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
За пример на новите поколенија големиот бран јавно го плесна по уста Јулие Цезар и го оневозможи да ’рчи а неговите поданици барем една ноќ да бидат на раат пред утре сите да запеат богојавленски песни под пазувите на бранот набабрен од многу љубов.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Го плесна големиот задник врз школката.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Гледај. Ја развлече устата во лажна насмевка и плесна со дланките.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Велиш сум вулгарен, точно така е но вистината морам во лице да ја плеснам таа за тебе е непознаница тешка пропаѓај курво ја изгуби честа
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Лежи ничкум плеснат над земјата. И утопен во крвта негова млада.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некој како да ми ја потргнува земјата, како да ми ја истргува од под нозете. Ме опчекува една широка темница и сум се плеснал на земјата. Крај патот. Во бозјето, во коњскиот пипер, во копривите сум се плеснал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но младите сопруги и сопрузи, чии газиња кога тие се раѓале доктор Станеф ги плеснал за првиот плач, сега доаѓаа кај него како пациенти, исто како што порано правеше претходната генерација.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Сѐ додека оној не се смири и не остана сосема мирен крај тие темели, без да направи ниедно и најмалечко движење, загледан в земи и плеснат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тие ќе плеснат со крилјата, ќе потскокнат, ќе кракнат и пак одат по неа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Беше навистина еден на еден. Мал, мал ама техничар, Давид го плесна со каменот од прачката Голијата средчело, сѐ се заврши мигум, Давид мигум фрли поглед кон скришната ѕвезда на небото и додека сите вџашени се прашуваа до прачката ли е, до каменот ли е, до раката ли е, мрзоволно киниса накај дома, како што денешнава младеж пред полноќ мрзоволно се качува на последниот автобус за приградската населба.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ако тој зборува а никое од дечињава не му го слуша гласот, тогаш сигурно длабоко спијам и сонувам па можам и јас некој лаф да му плеснам и сигурно никој нема да ме слушне и ја отчепува и таа својата уста.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ама, кога нивниот господар, со своите огнени раце плесна два-трипати атмосферата се смири како во сон.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
