плотен (прид.)
Простор-око
За сето време додека се мислам
како да ги опишам
претходниците на зборот – аватарите
неподатни, а плотни
за сето време неправедно што ми е
дадено одеднаш за сѐ
просторот се упатува накај мене
и опфаќа сѐ како катаклизма
- тој да има каде, јас да немам.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Чувствува, нема да остари. Го замислува своето плотно, бело тело без брчки, без кал, без шевови.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
