поверува (св.)
Не можев да си поверувам на очите.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Не можев да поверувам дека татко ѝ толку брзо се решил на овој чекор.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Кој не може да поверува во ова, нека го потврди спротивното кога ќе сони поубав сон од мојов.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Се разбира, и нашите двајца генерали поверувале дека би можеле да се најдат помеѓу тие среќници, но за жал немале никакви документи со кои би го докажале својот чин во руската војска, а Борис Степанович сосема разбирливо, одбил да им издаде уверение дека се генерали. Вистинита но и тажна приказна!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Чекори покрај колоната и сѐ уште не може да поверува дека е слободен и дека си оди дома.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Не можеше да поверува кога му рековме, на влегување дома заедно со трите кози, враќајќи се од митингот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да му предложеше таа мома од секоја друга куќа можеше да поверува дека нема да му откажат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Всушност токму оваа помисла ме наведе да поверувам дека со моите заклучоци нешто не е вред.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Стариот војвода поверувал во тоа и се вратил дома во селото од каде што бил.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Седел со пушка на коленици и наведнат, некако чудно и длабоко под превезот на свои тајни, што бездруго не можело а да не се поверува дека веќе и не сонува да ѝ стане чауш на дружината ако некогаш некој занес го подбуцнувал кон таква славољубивост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во прво време и таа поверува во гласините што се ширеа меѓу Евреите на Солун, дека маж ѝ е затворен таму, дури и некое време по добивањето на неговата штура картичка од Виена од која со сигурност единствено можеше да утврди дека е жив.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Дали оставивте да поверува дека е добредојден нудејќи му место до себе на трпезата?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Така им велеле на далдисаните од чекорење Кои никогаш нема да поверуваат Дека во Британија секоја година умираат По триста илјади луѓе од претерана угоеност.
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
А Прозорецот остана здрав. Не можев да си поверувам на очите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Човек да поверува дека беа во прашање необични денови.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можам ли јас да не ти поверувам? Та ти си единственото нешто што ме држи уште во животот.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Кој може да ѝ поверува на вашата широкоградост?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Зошто сѐ уште не можам сосема да ѝ поверувам?
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Никој не ќе ми поверува дека ги бранам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Поверувал дека некоја надеж му го измазнува лицето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
