подгази св.

подгази (св.)

Сама сум си ја подгазила главата и сама ќе си ја вадам од под нозе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оти сум ја подгазила со петиците и никаде не се гледа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Толку е тивко и глуво што осеќам како се помрднува воздухот: од кај ме полазува, каде ме подгазува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
боже, колку е злоставуван и од фашисти и од комунисти, оставен само по скинати чорапи, речиси бос, подгазувајќи си ги црвените палци со петиците, криејќи си ги напати ко штркот зад колено, спиејќи само на една нога;
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Многупати ќе го фрлеше догорчето од цигарата, а, ако се наведнеш да го земеш, ќе ти ги подгази прстите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти работиш и само си ја бараш сенката, а сенка никаде нема. Секаде сенката е подгазена, потфатена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дишеме, небаре да сме ја подгазиле душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си ги подгазуваат опчаниците, си ги кинат опутите, ама трчаат и колнат, викаат. Којзнае што викаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само ќе растрчуваат низ реката, подгазувајќи ги јаболката. Обичаи...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не оставај ме и ти, господе, се молам, барем ти опсени се, велам, подгази ја маката наша.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— И соништата не кажуваат право, велам, оти јас него го подгазив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој оди надолу, јас нагоре, ама не се оди. Гледам, не се оди. Ме подгазува ракијата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
2. Забрането веслање на суво Забрането суво во суводолица Забранет страв во пукотница Забранет пејзаж во поезија Забрането копање компири Забранет сомнеж во надежта Забранет вител во глуждот Забранет глужд во кабелот Забрането подгазување на газдарицата Забранет пикасо во кукуречани Забрането кукурикање во песочани Забранет одговор во дворот Забрането сонување на јавето Забрането јаве во несоница Забранета жед во жена Забранет страв во темница Забрането двоумење на делница Забранет црв во небесен корен Забрането гракање според “Неверморе!”
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
На моменти се каеше оти ќе си го подгази девојчето, може и да остане кржлаво, недодоено (оти во Мариово децата ги дојат три години); може да ѝ се разболе чувај боже“; а од друга страна, пак, се радуваше при мисла и увереност дека тоа што ќе дојде ќе ѝ биде „баце“ на Нешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Сега знам, вели, Горачинов ти го подгази фустанот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)