поодамна (прил.)
Веќе имам забележано, и тоа од поодамна, дека ваквото мое однесување ми помага на грижите да гледам како на отпадок што можеме со другото ѓубре да го натрупаме во најлонска кеса и да го фрлиме во контејнерот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Од ова волчо дувло и Господ поодамна ги кренал рацете.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тие уште употребуваа борина за светло што сами ќе ја насечеа по боровите кории, тие уште носеа кошули од домашно ленено платно, тие уште јадеа домашен, црн ’ржен леб, иако цело село од поодамна се беше свртело кон готово, купечко бело брашно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Духот од поодамна ѝ беше даруван за курбан.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јас од поодамна се подготвувам да заминам.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неговата маѓепсаност од надареноста на мајка ми, особено во кулинарските вештини, ја имам забележано од поодамна, всушност од оној ден кога по конзумирањето на убавото парче од Пасхата што ја беше приготвил татко ми за Воскресение, Лев Петрович очигледно задоволен од вкусот на празничниот колач изјави дека некогаш некој ако предложи да се постави или да се изнесе на пиедестал она што е најполезно и остварува највредни резултати во секидневието, тој без двоумење ќе се заложи тоа да бидат рацете на жената што умеат да создадат толку многу вкусни јастија наспроти трапавите и секогаш лошо приучени мажи кои на животот и не му прикажале ништо друго покрај она нивно необмислено незадоволство што неконтролирано го истураат насекаде околу себе.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Откако завладеал мир во тој дел од болницата прославениот командантот им рекол на лудите дека тој за себеси од поодамна знае оти е презреано јаболко.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Таа живееше врзана во стреата, каде што ја беше преместил од поодамна дедо Димо, откако Стрела беше свикната на неа и веќе не ја напаѓаше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дека ти од поодамна си раскрстил со оваа заблуда?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Откако ќе сретнеа некого кого од поодамна не го виделе луѓето ќе се провикнеа: „Од каде ти сега овде, па згора на тоа уште и жив?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Својата исповед ја имаше од поодамна подготвено, разработено до најситни детали. Не смееше да има грешка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Биди ми патоказ зашто без него од поодамна се губам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Не се сеќавам, иако одамна, многу, многу поодамна од Билјана знам за себе, да сум си поставил вакво прашање.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Се навикна на самотијата, која од поодамна ѝ беше најверна друшка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Рисот сигурно го дебнел за сето време оној малумен клапчо, сигурно и многу поодамна на него, а сега беше побрз и го однесе во своите заби.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Молчеше, зашто случката не ја виде на сон, туку на јаве: од поодамна Богуле знаеше дека жена му на Андро, Андрица и Оруш варџијата почесто се состануваат скришум во варницата која повеќе денови стоеше топла.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Радица го немаше тој проблем. Имаше од поодамна јасно поставена цел, а закачените петки беа резултат на нејзиниот претходно вложен труд.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тоа беше некаде назад на годината која веќе беше поодамна замината.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во Бога се колнам, дека говорам вистина. Жена сум му, господин судија, на Павел Земанек; барем законски, јас сум му сѐ уште сопруга, иако тој веќе од поодамна не живее со мене и со Здењичка.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Не, за Зрновски немам пишувано од поодамна. Немаше повод.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)