поткрева (несв.)
Ги поткреваат мрзливо главите, како да сакаат да видат од кај студи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја вадев матарката со вода и пивнував, потоа го поткревав сенчилото на капата, која почнав да ја носам и дури кога немаше сонце.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И поткрева камења за да види дали под некој камен ќе го собере како гуштерица.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Знаеш дека машка уста ти дувка во вратот и тоа од место те поткрева.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се накострешив и се исправив колку што ме поткреваше презирот и бесот, и навредата, нормално.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Козите само ги поткреваат главите и ги џвакаат досегнатите ластари и гранчиња.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си мислам дека некој бугарски војник ја поткрева главата и пак залегнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја поткревам главата над церадата собрана зад кабината и наѕирам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го поткревам повисоко и гледам глави од царски војници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас го поткревам детето да му го чујам дишењето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Изгледаше како некои невидливи огромни чудовишта да се настрвиле на нас, ја поткреваат земјата и бараат уште жртви.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
А земјата се тресе и се поткрева под тебе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас се замислувам за децата и почнуваат да ми се поткреваат јаболкцата на образите. Да ми светат очите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А тетка уште лежи на патот и само ја врти, ја поткрева главата и ги замижува очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во длабочината се поткрева водоскок од златни славејчиња.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Му ја поткревам главата и тогаш светнува ракета.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По малку, ја поткревам јас главата и ја пофаќам дали ми стои на вратот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мене солза веќе не ми се поткрева.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ми се доближуваат, ги поткреваат своите топли муцки и ми дишат право в лице.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оди таа, одбира во газењето, а предниците од клашеникот само ѝ се поткреваат и копчињата ѝ светкаат ко очиња од пилиња.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
