потфати (св.)
Ме потфаќа некој виор, ме турка откај луѓето и не ме пушта да слезам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ удираат по петици, ни ги потфаќаат стапалата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не можеш сѐ да удриш од земја, немаш контрола, те потфатил огнот и немаш контрола.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Дамче го потфати и му залепи две трешници па тоа лелекајќи отпраши дома си.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ќе си ги потфаќа зборовите и ќе си го тера своето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Циљка наведна глава, го потфати стапчето и почна да чешка во огнот; ги подбира недогорените суварки, лесно ги подига и ги фрла врз жарта.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тркалото ни ги потфати нозете и нѐ влече во себе, нѐ фрла ту ваму, ту таму, нѐ држи, нѐ стега.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ете така ја потфатив, ѝ фрлив трње в гаќи, само за да се соземе, а потоа уште еднаш и повторив дека чевлите многу ми се допаѓаат. Ептен ги погодила!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ќе почнат да ги пуштаат и тие што не се затворени, а ние уште сме овде, нам уште Сталин ни ги потфатил нозете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас сакав да се потфати и повлече конецот на иницијативата, духовноста!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Му објаснувам дека треба да ја потфати Огнена под плешките и да ја влече додека ја поткревам колата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но набргу ете ти несреќа: ненадејно се сруши еден ѕид од куќата и го потфати Ѓеро; го извлековме здробен од камењата: го исплакавме и побаравме оштета од фирмата; фирмата не сакаше да чуе.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Полека сосем ѝ се доближи, ја фати со десната рака под вратот, не испуштајќи го ременот, со другата рака ја потфати одзади и ја извлече од снегот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ги тргам рацете и се потфаќам за некои крајчиња од блузата, од ременот, од рамената.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тежок камен ги има потфатено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нозете ми се потфатени од коњот, од тежината негова.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И само по две, три потфаќања се увери дека под убаво измазнетото сало се кријат силни и итри мускули, и уште повеќе се разгори.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не прашувај ме за него, велам, и почнува да ми се потфаќа јазикот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ти работиш и само си ја бараш сенката, а сенка никаде нема. Секаде сенката е подгазена, потфатена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така свети Илија си ја чуваше сам стоката та никој не смееше да гибне ништо манастирско (освен питропите по селата и веќилите Вртановци во Прилеп) за да не се потфати како лисицата или волците што паднаа на пусија, откако ги изедоа манастирските ждребиња.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
