праматар (м.)
Зборот „проматари“ не ми се допаѓа, но се правам дека не го слушам зашто масите го имаат тој грд обичај за високото општество и посебно за луѓето што се на власт да се изразуваат погрдно.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Продавачите на семки и праматарите со секакви дребулии се нераскинливиот дел на шеталиштето.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Секој проматар, како што од нив бараше Брчалото, мораше својата пластична простирка да ја постели на горната страна крај плетот што ја оградуваше нивата на Митрета Маторицата, така што проматарите да не бидат распласнати кој каде ќе стигне, туку да бидат во еден ред како под конец.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тоа е едногласна одлука за Здружението на проматарите.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Некое војниче ќе викне: напоље! и лиферантите, проматарите излегуваат надвор, а влегуваат некои доктури и некои чесни сестри со капи, ко со крилца од ластовица.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Уште пред да може да им се најде некакво поголемо значење на нејзините врели и недоречени написи (секако под псевдоним) во весниците Дрошак и Про Армениа, некако во времето ерменско- македонскиот митинг во Париз, во 1904, или порано, Рубина Фаин сѐ почесто сонува црвени пожари и виорења на пламени знамиња над кои, сличен на легендарниот громовник стои таткото на ерменското револуционерно движење, Кристапор Микелјан, жолт, расторбешен, куц и брадест, сличен и на праматар и на изгладнет филозоф, човек во чии очи можела да се прочита болката на сите испозаклани Ерменци од преострите сабји благословени од самиот султан, од неговите суви усни без насмевка и затворени во венец на побелена брада, света и злокобна како за него.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Идат пак лиферантите, проматарите: - Го искачиле уште десет метри топот, велат, Германците го искачиле уште десет метри, погоре, топот. Ако го искачат до врвот, ништо не ќе се види, велат, ни од вас ни од нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Битола е полна војски, велат лиферантите, проматарите, и офицерите само се коцкаат и само се курваат, велат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од Битола идат некои лиферанти, проматари и, скришум, продаваат тутун, ракија и некои лепчиња ко симиче, ко пресница. Носат меѓу ранетите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Јел ти je страх да умреш, прашува Гојко еден од проматарите, лиферантите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
