предметен (прид.)
Во суштина, грешката е во несфаќањето дека постои онтолошки прекин меѓу човечките битија и предметните битија.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Убавината станува таинственост. Површините и цртите се одвојуваат од исклучиво предметната врзаност, се осамостојуваат, најнапред во горчливи игри.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
По приемот на барањето Врховниот суд на РМ веднаш, а најдоцна во рок од 15 дена ќе побара од првостепениот суд да достави препис на списите од предметното досие, а по потреба и изјаснување од повисокиот суд за времетраење на постапката пред него.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За материјалистот, предметноста е есенцијална: каменот е камен, планината е планина, водата е вода, а земјата е земја.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Играта со културните нивоа на предметите по пат на амблеми, го допира и раширеното толкување на фетишите и општата космичка предметна заситеност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Етерот беше наднесен над душата
како таинствена природа
префинет честар честички
па морав да стивнам
да замрам, да ме снема
под невидливата лушпа на Јајцето
секоја точка кајшто е
подеднакво оддалечена од Центарот,14а Центарот Строен
белузлаво сјаен
и во себе си реков:
славена биди Поемо,
творбо величествена,
и стварна, и знаковна
и грешна, и идеална
и предметна, и духовна
и човечка, и животинска...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
