разместува (несв.)
Секој миг постојано ги разместувам, така што формираат дополнително шаренило врз црно-белиот стереотип, на дрвената табла.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Имам мистички визии и космички вибрации Ален Гинзберг Благословувам постојано Благословувам Сѐ што е околу мене. (Предметите Ми ги одбројуваат часовите Додека ги разместувам по сеќавање)
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Сметаше дека револуциите најмногу ја разместуваа рамнотежната точка на секое суштество, на секоја општествена заедница.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но создавачот на староерменскиот систем на писмо прибегнува кон инаква постапка: дополнителните знаци на ерменскиот алфабет не се сместени во крајот на алфабетската низа, веднаш по грчките знаци, туку дополнителните знаци се разместуваат во границите на првобитниот дел од ерменскиот систем на писмо, во кој се рефлектира грчката алфабетска низа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Пролети, младичот прво ги отвораше прозорците А потоа ги поправаше часовниците, ги чистеше, разместуваше...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Секоја од империите, осудени на неизбежен пад и заборав, како да има свои надгробни плочи во остатоците на киклопските камени блокови на кои беа втиснати пораки со различни писмени знаци, секогаш разместувани од новите освојувачи или од потресите на земјата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Настапи татковски, заканувачки. Тоа ме разместува.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
За да се соземам, почнав да го разместувам она малку што го бев понела со себе. Не зедов ништо повеќе, реков, нема долго да останам.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Веќе неколку години заедно се влечеме по клупите, кои, господ да ги поживи, сѐ уште траат и ни дозволуваат да ги шаркаме и јаваме и да ги разместуваме и влечеме: зиме поблиску до печката, а лете поблизу до прозорците; палавиме и беснееме низ дворот, пред ѕвончето и по него, па дознавме дека главите без наше заземање и неусетно, од година на година, сѐ повеќе одбегнуваат и вишеат нагоре, зголемувајќи го притоа сѐ повеќе и растојанието од носот до прстите од нозете, а тоа најдобро се забележува пред почетокот на секоја учебна година, кога рецките на вратата од училиштето се слизнуваат сѐ подолу, бегајќи од нишанот на нашите очи.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И еден ден кога сета душа ќе му биде обземена од слепата јаничарска моќ, ќе започне да ги разместува народите, да ги заменува верите со комунистичката идеологија, да ги укинува старите азбуки на народите, по цена на милионски жртви, постапки кои се ширеа заразно и долготрајно и на балканската духовна почва.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Стасав во последен момент, кога ги разместуваа цвеќињата околу моето тело некои убави жени со напнати дојки, високи задници и долги снажни нозе што нудеа отпор што предивикува на совладување.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Знаев дека сега ќе почне да ги разместува моите пластични војници и дека ќе направи страшно безредие во собата, ама немав намера да ја спречувам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
