расчепи (св.)
Се заниша малку се сврте ваму - таму, разгледа наоколу и кога го виде расплаканото девојче го расчепи клунот и гракна: - Гра-а!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Од секојдневните настани бил расчепен надве - едната половина му е врела, гори, во сѐ бара вистина, сиот разум му е во неа, другата станува трупец под мраз.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Малчо Златотворецот се вовре меѓу гранките и ја расчепи устата до крајни граници.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Царот си го тера своето. Ако не изѕидате таква кула ќе ве изнаденам на кол и ќе ве расчепам со кобили.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
По некое време ја расчепи устата до ушите и брзна во смеа: - Ха, ви заиграа вилиците, синковци ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
