руши (несв.)
И едната и другата боја не се држеше јако за колцата и малку по малку боите фатија да се рушат и под нив фати да сјае нивната природна боја „словенска” со одблесок „македонски” од географската област во која се распределени.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Љубомората налетуваше на мене со упоритоста и стихијата на разбеснети бранови кои ги рушат гранитните карпи и дробат на мали парчиња.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Турција ќе вели оти таа сѐ што може да направи ќе направи и направила, а повеќе не можела да направи затоа што комитетите не му даваат на населението да се успокои, а во една земја каде што сѐ е во воена состојба сите добри намери на владата се рушат од спротивставувањето на немирното население; а ако воената состојба се продолжи повеќе од една година, реформите ќе застарат по наша вина и ќе се закопаат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Просто гледам како одговорот што го наоѓам ги руши сите филозовски системи наназад како бескрајна низа од карти: една карта урива друга и така со ред наназад.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сѐ се руши... и чинијата исто се превртува... тој се лизнува врз парчињата...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Со години во него се крти и се руши мајсторската гордост.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А зошто сакаа да му ја рушат?
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Да можам ... само да можам, да сторам да трае мојот сон кога твојот се руши... зошто не секогаш во една средба трае сиот живот а животот е мал за да го собере сето во тебе за мене... за да собере толку и смеа и солзи, и копнеж и љубов...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Не знаеше: да говори ли уште со неа, да ѝ каже дека металната болка во градите руши еден востановен закон.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Им даде знак на војниците и тие се качија на покривот, ги расфрлаа ќерамидите, ја откорнаа чатијата и почнаа да го рушат ѕидот кон патот.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ни рече дека кога ќе дупне, кога ќе руши гнојот, болеста сама ќе ѝ се крене од увото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гнидите политички го рушеа крстот а потоа правеа невиден прогон се сметаа себеси за посебна врста на градите имаа масонско лого Друштво им правеше куртизанка млада висока стројна ја викале Рада ја стискаа сите за бујната града го калеше стажот во странска амбасада Дојде време за конечна битка и одмазда на тие разбојници зли време за крвава масовна чистка за сите животи што страдаа од нив
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Разулавените граѓани рушеа сѐ што беше златно, па градот заличе на град нападнат од диви непријателски орди.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Оваа неблагодарна задача, да се оценува некого кој веќе е признат за неприкосновен големец, почна видно да ги изместува нејзините естетички погледи, да ги измрдува и разбива, како што до пред малку мислеше, нејзините цврсто востановени критериуми за вредност, да ја прави несигурна во проценката, да ги руши нејзините критичко-теоретски сознанија, да ѝ го руши угледот пред останатите студенти.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Во твоите очи се наоѓа сиот свет, таму сум јас кога светот ми се руши....
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Гледаш се руши ѕидот, во твојата душа се втиснува радосно чувство дека ќе се исполнат желбите.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Рушејќи сѐ пред себе, низ мракот на голите очи и запалените ламби истрча од собата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
А културниот човек, за да има право да се наречува таков, треба да гради, а не да руши.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И тогаш, неочекувано, чиниш столетно стебло паѓа и руши сѐ на својот пат, решително тресна истрел како смрт.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Да знаеш, има само една година, а како фурија руши сѐ по станот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
