самоизмама (ж.)
Општо земено, колку поголемо е разбирањето, толку е поголема самоизмамата: колку поинтелигентен, толку поненормален.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зошто никој не ѝ кажал дека среќата е поројна самоизмама што извира во одаите на витлите бесни?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
- Самоизмамата е најслатката храна на проклетствата – беше единствениот коментар на Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Одеднаш, се фаќа во најобична самоизмама: па тој ги повторува заправо некои од веќе проследените варијанти, мислејќи оти се движи напред тогаш кога се врти само во круг.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Можеби ја преувеличал својата болка - можеби сето било сон, како што била и неговата фантазија за овчарот, уште еден пример на самоизмама во поглед на злоделата на неговите родители, а не на она што тие навистина го направиле. 96 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
