сексуалност (ж.)
Програмата на органската сексуалност може да се оствари и независно од психичката програма.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Додека сексуалноста е само карика за остварување благородни цели, за соединување и формирање мрежа од такви исти како мене.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
На почетокот имаше малку вистинска сензуалност во тоа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од раѓањето па до венчавката девојките најчесто беа чувани во потполно незнаење за сексуалноста и можеа само нејасно да ги насетуваат нештата; од дома излегуваа само во придружба на мајките или на некој од повозрасните роднини; од нив се криеше секоја претстава за интимните делови на машкото тело и секоја претстава за интимниот однос.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Поради драстичниот пораст на изјавени сексуалности со друга природа, се случува паралелно со појавата на поимот метросексуалец, па настанува конфузија.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Дознававме и дека тоа исто време носи во себе и еден поинаков свет од оној за кој отворено се зборуваше и кој можеше да се види преку ден – зад премолчувањето на сексуалноста се криеше неискреност и хипокризија. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тогаш, која е улогата на оргазмот во психичката сексуалност?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Наспроти некои верувања, очигледната независност на човекот во однос на неговата ендокрина сексуалност, која не само што му овозможува да им се спротистави на нагонските притисоци, туку сѐ до староста му овозможува и сексуални односи и оргазам чија цел не е оплодување, не е знак на „дегенерација“, ниту на раскинување со природните корени на човекот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Единствено ускладеност на психичката сексуалност и сексуалниот однос следен со оргазам укажува на зрела психичка организација и прилагодливост на објектните инвестиции, кои периодично се движат, меѓу конструкцијата преку сонот и деконструкцијата преку оргазмот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Напротив, тоа значи збогатување на зрелиот сексуален живот во споредба со анималната сексуалност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во тој случај, ендокрините програми и програмите на однесување се актуализираат во пубертетот независно од недовршената психичка сексуалност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Меѓутоа желбите и односот кон објектот го наметнуваат својот ритам, кој сигурно не е ритам на соматската сексуалност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Значи, поимот „геј“ ми ја идентификува сексуалноста без да упатува на нејзината стварност во живеењето и без да се задржува на моите сексуални чувства, мечти и практики.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Чадот се растури како муабетите за интелигенција, сензуалност и необична фаталност на нашата хавајска средба.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
За разлика од движењето на „модерните примитивци“ во коешто главно машките членови преку радикални и нелогични гестови со кои го модифицираат сопственото тело (тетовирање, прободување, саморанување) укажуваат на телото како на последно прибежиште во коешто единката сѐ уште има моќ, тн. „женски“ перформанс, во анализите на феминистичката критика, ја користи присутноста на женското тело со кое манипулира жената- автор (досегашниот објект станува субјект) за да ги преиспита односите на моќ во репрезентацијата на женската сексуалност, разоткривајќи ги симболичките основи врз коишто почива начинот на гледање во „машкиот“ свет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се интересира за човечката сексуалност на посебен начин, на ист начин како што се интересира за водената енергија или за електрицитетот... Тоа е форма на енергија, тоа е форма на човечка енергија и активност која интригира. Големото стакло јасно се занимава со тоа.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Една цел на испитувањето на овие прашања е да му се пристапи на геј- идентитетот од гледиште на социјалните практики и на културните идентификации, наместо од гледиште на самата геј- сексуалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Факт е дека Дишан ја одбира еротиката како тема која е апстрактна за неговото творештво, така што природно го нагласува впечатокот, бидејќи ако и постои нешто што не ја поттикнува рамнодушноста туку, напротив, ја возбудува длабоко продирајќи дури и во митот, тогаш тоа е човечката сексуалност заедно со инцестот и смртта.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
82 Карактеристиките на јавниот простор може да се сумираат на следниот начин: - се дефинира преку процес на исклучување (според раса, род, класа, сексуалност, возраст, попреченост) - структуиран е и ограничен со закон (и сѐ понагласено се регулира и е под полициска контрола) - претставува подрачје за политичко делување (место на протест на работниците, за правата на жените, сексуалните слободи, расната еднаквост) - служи како церемонијална сцена за државата да ја покажува својата моќ - служи како место за собирање, простор за социјализација.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Истовремено со преобразбите на телото, и самата психичка сексуалност се трансформира, персонализира и еротизира. 50
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
