сепаратистички (прид.)
По нивна иницијатива во почетокот на деведесетите години се образува едно национално сепаратистичко движење со цел да се одделат интересите на Македонците од бугарските со издигнување на едно од македонските наречја на степен на литературен јазик за сите Македонци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Притоа тој посебно се осврнал на опасноста која им се заканувала на народите на Југославија олицетворена во „шовинистичко- сепаратистичките тенденции што се покажувале во разните делови на нашата земја“, а со една единствена цел да се ослаби „една моќна, една голема Југославија која била важен фактор на Балканот, во Средна Европа, која би била заштитник на славјанството на Балканот која би била моќна пречка на секој империјалистички чекор на Балканот“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Орган на тоа сепаратистичко движење на Македонците во Бугарија беше списанието „Лоза”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И тоа не беше сѐ : беше воспоставена меѓународната влада во Скадар, која го избра швајцарскиот франк како официјална монета, исламскиот Принципат или Пашалак на Есадистите, Емиратот на сектата на бекташите, со свој султан и главен град на планината Томор, сепаратистичкиот православен принципат, со главен град Јанина, надвор од границите на Албанија, Принципатот Орош, формиран и одржуван според обичајниот законик на Лек Дукаѓини и на крајот самата Република Албанија, чии место и покрај постојните утврдени граници не се знаеше каде се наоѓаше!
„Граница“
од Луан Старова
