сиров (прид.)
Жените ја џвакаат сировата печурка и изџваканата маса ја мешаат со сок од капини.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Вистина е дека покрај сировото изгоре и вредното.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Водена од своите сирови халуцинации, бев во готовност да го прифатам и ова привидение, но се појави една тетка со лоша фризура за да ме исплаши и на микрофон да проба да го објасни целиот настан.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Мечот кој чмае по ѕидовите
сиров или обработен на коприна
регистриран како музејски предмет
број тој-и-тој
повеќе не е меч ами чемер.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Полицата висеше на посебни кабли кои се губеа во темнината зад сировиот сјај на два прастари рефлектори закачени над Подот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Па зарем нели виде дека секоја победа е Пирова? и дека ѕвер – сиров е веков Сиде?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Чувство на евтиност, како изрецкана конзерва од грашок чија испразнетост тркала сирови зрна во туѓите стомаци, не оставаше премногу простор кој може да се иполни со вкусна, топла чорба.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
И во моментот кога бев, мерено со микрони, сосем близу целта, одеднаш отпозади, за околу вратникот перверзно ме зграпчи некоја недефинрана сирова атмосферска сила, ме издигна од столицата и едновремено влакнестата горилска шепа ме лансира меѓу ѕвездите.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Фигурата на таткото, ерудит и добар познавач на балканската историја, придонесува за пробив на романескното, на имагинарното на фикцијата низ уверливото раскажување и посебно кога целосно ќе се наложи козарот Чанга, чија сирова добра смисла и приврзаност за селскиот живот ќе придонесат тој да се здобие со амблематски ореол.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Го прашав мојот декоратер, кое дрво е полесно за обработка, исушеното или сировото.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Маја Како ли блуеше оган во нашето море; млада миризлива струготина, сирова болност во премалата светликавост на сините листови.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
Се храни со сирова храна (зошто нема кој да му готви), грицка непечен сончоглед, голта семки, клие пченица, пие вода со магнезиум.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Беше приморан да ги проголта онака сирови.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Иако од Бабела се учи да раскажува без илузии и без разубавување, да биде 10 г. Старделов, ибид, стр. 85. целосно при дезилузионизмот и дезидеализацијата, тврд и сиров во изнесувањето и на најдраматичното.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Така, во таа смисла, музичарите ќе нудат недовршени парчиња музика - парчиња сиров материјал, но високо развиен сиров материјал...
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
