сломи (св.)
Сломен и блед истрчав во скрипториумот, и видов дека ме чека на масата; сум ја заборавил, посекако вчера, оти работев до доцна.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Прсна како душа човечка од стакло сочинета. Се разби, се сломи во парченца безброј кои се разлетаа по одајата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но оној благ и толку кроток изглед на Пискулиева, на кого стариот гледаше преку главата на Ордета, покажувајќи така дека просто не го зема предвид малиот, ја сломи коравата душа негова и тој се реши да ги прибере земјаците.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
