сокрие (св.)
Не можам место да му пронајдам. Во долапот ќе го сокријам.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Не можел ништо друго да стори освен да се сокрие во шумата и да чека цел ден во најдлабокиот честар, додека новата ноќ не им ја подари на неговите крилја можноста таинствено да запливаат во небото.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ништо друго - бесконечно спирално движење на љубопитност: ќе го предаде ли оној на прогонувачите и ќе продолжи ли во истата постела она во што беше прекинат кога се обидуваше да сокрие дека зад платнениот параван лежи гола жена.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Ќе можеш да се сокриеш и да нѐ гледаш од шумата“, рече Мег.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Некни морав да избегам од брат ѝ и да се сокријам дома.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Чуму срамот ако не можеш да го сокриеш во черупка?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Оттаму, мојата врска доктор ме одведе кај професорот да ми се направи една гастроскопија по колоноскопијата, а кога по пат го молев да ми каже колку може да биде болно, тој низ насмевка ми рече дека оваа претстава што бесплатно ја изгледал долго ќе се раскажува по кабинетите и дека лично тој ги сокрил пешкирите со нормална големина и дека оној во костумот бил само колатерална штета.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Дојдовме и ние децата, откај козите мислејќи дека добро сме ги сокриле и сме оставиле доволно лисје.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И срамот може да се сокрие во черупка.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Постојав малку и тргнав решително да ми каже од кого беше синиот плик и зошто го сокрила.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но ние тогаш тешко можевме да ја разбереме неговата загриженост, убаво сокриена во неговата речиси мистична тишина
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тогаш како и во оваа вечер кога го прогонуваа, ги следеше пред себе двете пијано прегрнати сенки, кои полека се намалуваа сосем да се сокријат зад нив пред новата светилка.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој покажа кон вратата, таа тргна, но ливчето ѝ падна без таа да забележи; класниот стана, го зеде, Луција веќе беше надвор; Фисот го прочита и се вцрви (беше ќелав, но жилав маж, со брада, и јас првпат видов дека брадата не можеше да го сокрие неговото црвенило, оти ќелата му пламна како да е лице).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Главата на Мишкец е сокриена со некој вид четвртести скафандер, споен со две цевки со висок бел апарат со стаклена капа.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ако си мала, не значи дека и грижите ти се мали. Некои грижи можат да се сокријат во черупка.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Парчињата од искршените соништа ги сокрив под тепихот за да глочкаат и крцкаат, секојпат кога копнежот се прикрадува на прсти.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Штом на кметот му ја протнал бомбата в куќи, се сокрил во некоја визба, се изнапил вино и викал слободно и јавно по сокаци: „Кметот свадба прави!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И не беше ли тој, Сатаната, што го поучи него, лицемерно, да не отиде и да не се сокрие со сите други луѓе на Имотот, туку да остане овдека и да се обиде да ги смилостиви поганците со леб и сол?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Диктаторот е обземен, со својата апсолутна моќ, од идејата како да ја припитоми вечноста, за да ја догради својата идеолошка пирамида, внатре во облик на лавиринт со седумстотини илјади бункери во кои сака да ја сокрие судбината на својот народ принуден, осуден и жртвуван да му верува.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Таму половина од руската авангардна книжевност можеше да се сокрие зад Лениновите дела.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
