сувопарен (прид.)
Недостаток на книгава е делумно сувопарниот семиотички приод.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
И токму на тој начин таа го разубавува сувопарниот миг од работните обврски, несвесно дури преточувајќи ја и сета техничка терминологија во една продолжена, незгаслива метафора.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Сувопарен си, ми рече. Не знаеш да сонуваш.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
