тетрапак (м.)
Се облекувам додека Моне спокојно дише во својот кревет, потоа се стрчувам да го фатам трамвајот „двојка“ што оди до Железничката, се симнувам пред станицата, купувам осминка со сирење и јогурт во син тетрапак од дрвената бурекџилница и со полни раце се упатувам кон првиот десен перон.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Пред десетина години, кога се уште непознатото во театарот го анулирав со конкретни примери позајмени од теоријата и сценскиот практикум по софиските едукативни центри и театри, во едно неделно поладне гарнирано со млеко во тетрапак и балканска меланхолија, тогашниот мој „сокафезник“ цимер, Митко, сега веќе граѓанин на Лондон, ме праша: - Ја познаваш ли Роза Радичкова? - Која е таа?
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Картони, пластични шишиња и тетрапак амбалажа поминуваа пред куќата на Павле како во некој нем филм со еколошка тематика.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Марта им го донесе кафето, а Бојана отвори нешто како малечок шпајз и извлече од него густ сок во тетрапак.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
