тип (м.)
Некој веројатно одредил несигурно да се чувствувам кога ќе се најдам пред типови кои се стекнале со умешноста на предвидувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тоа се тип на луѓе кои најчесто продаваат муда за бубрези или сеачи на магла од кои добро се офајдивме во овој транзиционен период.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Една од приказните кои оделе со Луовата слика била за некој манијак кој убил четиринаесет деца и го снимил нивното врескање, за да може после да дрка секоја вечер во шталата, а Џоновата слика се појавила заедно со една приказна за некој тип кој го убил својот љубовник затоа што сакал да се ожени за неговата сестра, а овој не сакал сестра му да се омажи за педер.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ова нема врска со претставите од типот на гладијаторските спектакли.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Со градење на туристички комплекс од затворен тип за републичкото раководство и за припадниците на Министерството за внатрешни работи?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тоа се типови луѓе кои најчесто се вработени во институциите кај овие првиве, а нивната главна особина е длабоко да пенетрираат кај нивните претпоставени задници со што ќе успеат да се одржат на позицијата во која се дочепале и притоа да не дозволат на конкуренцијата да им го заземе нивното место, а најчесто служејќи се со своите вешти кодошко-лакташки особини секогаш ставајќи му сопка на соперникот и увек гласајќи за партијата која ги убутала на тоа работно место.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Приклученоста за машините секако имплицира нова антрополошка констелација и нов тип на субјективно осознавање, втемелено во општото спознание.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Симон на Димитар Башевски во некои аспекти е можна верзија на Селимовиќевиот Ахмед Нуредин, кој исто така може да се толкува и како раскажувач кому не можеш докрај да му веруваш, кукавица, тип со политички аспирации, човек којшто настапува од интелектуални позиции и на мигови изгледа дека повеќе му е важна универзалната Правда, отколку да се спаси братот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И тој како ѕидар учествуваше во развојот на овој предел, одејќи во чекор со најновите усовршувања и иновации во трговијата, употребувајќи најнови и различни материјали, менувајќи ги стиловите на куќите, што ги градеше, од стари конвенционални модели до најнови типови на ранчови, и подредените викендички кои сега се протегаа во бескрајни редици на обете страни од сообраќајната артерија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Рецептот за овој тип самоубиство е многу лесен.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
И Симон е тип на интелектуалец кој оптира со политиката иако декларативно стреми кон универзалното Добро, но и човек за кого не е сосема извесно дали е способен да го почувствува и страдањето на поединецот, дали неговата хуманост и емпатија се наоѓаат само во зборовите, во интелектуалниот порив, но не и во срцето, и дали затоа во оној момент кога тие преминуваат во дела, доживуваат крах.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Еднаш порано имам запишано дека и каде што се мноштво и каде што се само неколцина луѓе, се создава ист или сличен тип на односи при што присутни се и љубовта и омразата, и натпреварот, и зависта и настојувањето да се доминира, да се наложи власта од едни над други, присутен е стремежот да се создаде група, толпа, но во исто време и делби.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Етичкиот кодекс и на едниот и на другиот тип луѓе е од сомнителен карактер, бидејќи и мотивите за делување се проблематични.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Всушност неодамна си ја збогати својата грамофонска колекција со еден редок тип на џубокс.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Некои сијалици се прегорени и им прават неволји на типовите со болни рожници.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Со силно разбирање на јавниот контекст, неговото впишување на алтернативни семиотички содржини во градот преку интервенции во јавниот простор воспоставува нов тип на однос помеѓу урбаната топографија и јавната уметност. 5.4.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
120. Да укажеме и на друг тип Македонец со српско образование. Тој можеби се смета Бугарин и по проживувањето во Србија 4-5 год.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ова води во карактеристичен облик на уметност во којшто многу типови на стимулација се здружени поради стимулација, повторно будење или интензивирање на психоделичното доживување, за време на кое нормалните критички матрици на мислењето стануваат дезинтегрирани и поместени кон попримитивни и спонтани реакции, иако субјективно имаат карактер на естетско доживување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сфатив дека дошло времето, типот почна да го покажува вистинското лице.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Момчето со полни усни и остар син поглед нападно ми поставуваше прашања од типот која сум, од каде сум и што правам во Охрид.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
