титовка (ж.)
Ги слушаше речиси безгласните коментари, или така му се чинеше дека не е далеку денот кога градот ќе го завладеат козарите со нивните кози, дека не е далеку денот на белата, козја контрареволуција, кога неговата фотелја може да ја заземе козарот со титовка од козја кожа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Уште ли спиете, стари паразити, додека ние работиме? рече момчето со титовка на чело од колоната.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сѐ уште одеше во војничка униформа, со титовка и црвена петокрака. Го викаа стариот партизан.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
