фотографија (ж.)
Извитканите фотографии на кои стоиме заедно со дедовците на брегот, Крстот од своето дрво на полицата, Заклучените долапчиња во гостинската одаја, ’Рѓосаниот меч фрлен во градината, Мистрија на мајсторот, Големите бајраци што ги оддиплуваа на свадбите, Огновите летна ноќ в планина, Шкрипењето на портите рано во сонот, Третото венчавање на старецот од соседната улица, Првата прелага на вереничкиот прстен, Пладнето кога заминуваа некаде војските, Сѐ, сѐ некако одеднаш исчезна,
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ова е време на четириаголни чинии и стаклени фотографии. Може да се живее и во usb.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Богословот му подаде четири фотографии и ги спружи јаките нозе задоволно замижувајќи кон сонцето.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Во папката што ја носев со мене имав и една фотографија од погребот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Нежниот глас на спикерката и благата музика ги следеа заледените фотографии на советските градови во кои живата се симнуваше до 40 степени под нулата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кренала една семејна фотографија во рацете и се врти околу полицајците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој никогаш не ја видел фотографијата што ја одречуваше нивната вина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше тоа фотографија и немаше никакво сомневање во нејзиниот идентитет.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Научи да свири на пет музички инструменти, победи на неколку меѓународни натпревари од различни области, освои прво место на еден маратон и направи самостојна изложба на уметнички фотографии.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Во третата фотографија млада жена го препознавам ликот на една моја поранешна девојка, со која ме спојуваа екстатични мигови на телесна страст, а ме оддалечуваа баналните љубоморни потпрашувања.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Избледнети фотографии од стар албум, десетина години заробени од животот...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Веднаш потоа на Фејсбук се појавија монтирани фотографии со мојот лик и со голо тело на жена на кое преку срамното со големи цифри беше запишана шифрата 5169.03.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
На Фејсбук страната некој ми закачил фотографија – јас и пријателот од возот прегрнати ја допиваме мастиката.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Тогаш ја направив фотографијата од внатрешноста на куќата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ме викнаа луѓе од власта и ми рекоа да подготвам сценарио за кус документарен филм за акумулацијата во Долнец и една изложба на фотографии и текстови.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ја вовлеков брзо фотографијата назад во големиот плик.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Гледам на ликовите од фотографиите и правам напор да ги видам патиштатата по кои се витосаа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Самиот често правеше фотографии со еден НИКОН направен во осумдесет и некоја од минатиот век кој го имаше добиено како подарок од францускиот амбасадор.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Над креветот во мојата соба имаше една празна полица каде што ги сместив речниците, учебниците, некои други дрангулии и се разбира фотографија од нас четворицата - мајка ми, татко ми, брат ми и ние двете девојчиња со плисирани сукњички кои сме ги фатиле за краевите и сме ги рашириле што е можно повеќе.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На фотографијата бев јас на дванаесетгодишна возраст.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
