хазарден (прид.)
Последниот глас, тој штрбав тенор, потсетуваше на зовриена течност во огромна епрувета и панично делуваше, и тој знаеше дека смртта не треба да ја молат, кога е веќе негде над нив невидлива и пак спремна да влезе во хазардната игра како вечен играч и вечен добитник, да спечали, зашто растеше врз врелината на омраза и ги набабруваше како меури многуте побунети очи.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Од сите хазардни игри, тој најмногу го сакаше покерот којшто најмногу го потсетуваше на играта на неговата судбина секогаш за значајни потези да одлучува случајната карта, картата на другиот...
„Граница“
од Луан Старова