хранител (м.)
Осум години обичен прост војник. никогаш ненајаден и секогаш хранител на вошки.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сега Трајче ѝ беше на мајка си сета надеж, хранител и домаќин во куќата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тие им станаа први закрилници и хранители додека фатија меќани по мариовските села.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На навалување на Началството од Потковицата и на Комитетот од Прилеп, и лично на војводите Петрета Ацев и Горчета Петров, бугарските воени власти го оволнија Петара, како хранител на помалите браќа, а тие, Началството, Комитетот и војводите, за да не се дозапусти сосема лозата Младенови и за да има навистина кој да се грижи за сираците, уште истиот ден го оженија со една Дамческа, со Калина Блажева Дамческа, која, пак, се учеше во француското Женско училиште во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
