чорбаџика (ж.)
НАЦА: Токму затоа. Од саклет, чорбаџике, од мака, од страв... Еве го.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Чорбаџивката Милошка, нунка ѝ на Нешка, дури се најде навредена оти крштеничка ѝ Доста не ѝ кажа што мисли да прави, та заедно да излезеа со модата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
НАЦА: (Помлада и покрупна од својата чорбаџика, облечена во нејзин износен фустан, кој на неа, оптегнат, пука, со ракавите засукани над лактите, со завиткани плетенки преку тулбенот на главата.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Влегува на прсти со метла в рака.) Што има, чорбаџике?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Знаеш, чорбаџике, тогаш како ни заповеда: „Тури на ум, глупава Анастасијо, ако ме разбудиш уште еднаш порано или подоцна отколку што сум рекол, бегај од мојава куќа и повеќе да не се вратиш!“
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Туку друг ум ми дојде, чорбаџике (Клекнува до ѕидот.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: Како не знам, чорбаџике? Кога чорбаџијата нешто ќе заповеда, тоа го знае сѐ живо во куќава.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
НАЦА: На сиромашката чорбаџика. (Почнува да ги, брише стаклата на прозорците.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
— Мори, му скрои, златна Доле. Му скрои нешчо, токо зар толку убаво како чорбаџичките! Му скрои, Ристе ми донесе басмичка од Прилеп, затули тамо едно вурдуче, како сака нека биде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бргу, чорбаџиката те вика. Иј, полека, шлека!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: Знам, чорбаџике. Мусака маст сака.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
