чоја (ж.)
Првпат сме виделе македонски генерал со широки еполети на рамената и со црвена чоја на поработ од ногавиците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа беа широки бечви и минтан направени од најубава чоја, а на дедо кој беше висок преставителен човек навистина убаво му прилегаа.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Почна и тој да се облекува во скапи од чоја и од кадифе, со срма извезени алишта.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нареди да се симне сиот сомот од палатата и да се замени со светлива чоја која е мазна, мека и не чкрта во раката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Сѐ што забележа беше дека во просторијата има две мали маси точно пред него, секоја покриена со зелена чоја.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од некоја тајна врата на замрачената одаја истрча човечец во антерија од чоја.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Беше тоа типичен претставник на својата епоха: носеше зимски капут од чоја, необично долг и широк, темносин шешир од филц со спуштен обод, широки пантолони со високи манжетни и светли плитки чевли, воочливо слични на ортопедски; околу вратот поради некоја причина му висеше кинески пешкир.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ги привлекува витките, јадрооки девојки со скапи подароци: ѓердани, позлатени гривни, свила и чоја и така лесно, како пеперуги во оган паѓаат во неговата шепа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој ми беше оддесно, облечен во долго носена кошула со сино-бели коцки од слаба чоја.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Додо, јас и неколцина востаници – тоа бевме нели? – влеговме од одајата во друга одаја, помала, и без двоумење уништивме неколку табли со разнобојни копчиња, преку кои, најверојатно, човечецот во антерија од чоја управувал со механизмот.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Личен ми е Емин, со сина чоја облечен, и скорни и каиш преку половината.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во лимениот сад завиткан во маслинеста чоја немало веќе ни капка вино.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Извади прво ново кошулче од конец, мора „копитата" кошула, саѓија со срмени кистови, појас, алова фута, чорапи, калци и гуна со чоа. Од шамии најдоа десетина гушалчиња, тулбени, ќилими ...
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Над широката работна маса, врз која беше послана зелена простирка од чоја, беа налепени нови пароли: Со Сталин во комунизмот!
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
