шеговит (прид.)
На сериозноста на започнатата тема настојуваше да ѝ даде ноншалантен и шеговит призвук.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Го паметам како добар човек и уште подобар шегаџија. Не знам дали неговите шеги беа толку шеговити и секогаш нови кога ги правеше со возрасните, но нас децата тој секогаш знаеше да нѐ изненади и да нѐ засмее до пукнување.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Гога работеше во поштата и инаку беше вонреден студент по право, еден од оние млади луѓе што, запазувајќи си го својот јазик и однесување сепак можат да воспостават необично брзо и лесно контакт со луѓето од старото поколение, и тоа по еден шеговит начин, од кој не можеш да се лутиш.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Суправаше по својата собичка, сѐ уште со она скокоткаво чувство, што му го оставија меѓу прстите оние шеговити клинчиња.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Гледам како иконата со Божицата, светата мајка, се топи во пламените јазици, заедно со нимфите и шеговитите сатири, како нејзиното прекрасно тело исчезнува во правот на Атлантида, Вавилон, Александрија или на некој друг безимен Град.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
И тој го прими тоа тивко дишење како една шеговите залога на својот преплашен гостин.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој на сите им помогна да се средат, раскажувајќи еден шеговит настан што неодамна го прочитал во весник.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
- Како што ќе заповедаш, војводо! - на својот познат шеговит начин одговори шумарот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се испрегрнаа, си рекоа здраво- живо и Пелагија се растрча да ги почести луѓето, а Перса ѝ се обрати на Митра малку со шеговит тон Ами ти Митро што стоиш пред Чана како втесна?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
