шеталиште (ср.)
Надвор плискаше дожд и ги миеше камењата а нивната чистота сѐ појасно се покажуваше во бербатната вода, собрана во шеталиштето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тие нозе не запираа, не сакаа и не можеа да запрат во заедничкото движење во малото квадратесто шеталиште.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Продавачите на семки и праматарите со секакви дребулии се нераскинливиот дел на шеталиштето.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Може да биде облачно претпладне во јули: Вкус на пепел може да се чувствува во воздухот; може да се насети и мирисот на дрвото што се топи на огништето; да се почувствуваат натопени цвеќињата; да се прошета усаменички низ опустошени шеталишта...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Од малото рондо се дели широко отворена улица и продолжува долж морскиот брег. Тоа е градското шеталиште.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Го помина шеталиштето, се нурнаа во мала врата и брзо заслегуваа по запрашено темно столбиште.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Пасажот беше и нивно шеталиште.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ходниците на црквата, долги и огромни, беа претворени во шеталишта а на сите страни имаше олтари.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Шеталиштето полека се празни. Месечината фати пат поназапад, се чини дека ѕвездите пребледнуваат, а на клупите и на бетонскиот ѕид се уште во топла прегратка траат ненаситени вљубеници...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Ех, би сакале да ви напишеме: имаме цветно шеталиште од двете страни на Луда Мара - украс на градот, собиралиште за деца и млади, одмор за нашите баби и дедовци!!! Ама ништо од тоа!!!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Облачно претпладне во јули. Вкус на пепелта лета низ воздухот; - мирис на дрво што се поти на огништето, - натопени цвеќиња, - опустошени шеталишта, - зошто веќе да не дојдат играчките и темјанот? “, ќе наслика Рембо во неговите „Изреки“ и ќе продолжи: „сум оптегнал јажиња од камбанарија до камбанарија; венци од прозорец до прозорец; Златни синџири од ѕвезда до ѕвезда, и играм“.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
По појадокот излеговме од хотелот и тргнавме кон раскрсницата долж морското шеталиште.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сиот кеј е плажа и шеталиште шпалир на ресторани и хотели.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
