шумење (ср.)
Сѐ додека излезе кај ливадата на Бошка Манев, го слушаше само шумењето на реката и ја чувствуваше натежнатоста на ѕвездите.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Како што отец Иларион бдее над душите од своите болни што ги лечи, така и отец Серафим бдее над бочвите во визбата; а во време кога превира виното, тука и спие: да го гледа, да го пази да не истече: со деноноќија седи крај бочвите, им го наштутува нивното шумење, шепотење, вриење на зрната чија што душа преминува од блага - во горчлива.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И пак викаше по луѓето за помош; во ушите ѝ се враќаше само шумењето на дождот. Кога се исцеди небото, дождот запре.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
