јадеж (м.)
Понекогаш ќе се сожалеше и оние добичиња што од силен јадеж и страв ќе избегаа во планината, одеше да ги бара; кога ќе ги најдеше спикани во некоја грмушка или трап каде што сѐ уште мавтаат со опашката и клоцаат со нозете од силен јадеж, им се доближуваше полека, им ги вадеше коњските муви и стршлените и тие ослободени од тој напаст, го лижеа по рацете и им идеше да го бацат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Под ноктите ѝ влегуваше кирта од кожата, ама јадеж не ѝ се јавуваше. Како да чешаше туѓа глава.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Од дебелење кожата ѝ напнуваше и добиваше некој јадеж по снагата: се чешаше, се чешаше.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Затоа попот си се фати за народната поговорка: „кого туѓа вошка не го полази — не може да сети јадеж“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Осети јадеж во прстите.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Секако, херојството беше редовно надополнувано со честиот и незгоден јадеж на „кутрите“ сиромаси - кога веќе нешто е евтино, да побараат најмалку двојно за истата цена.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
